W sprawie szczątków Hitlera przez 55 lat ukrywano prawdę. Kiedy Armia Czerwona weszła do Berlina, w bunkrze Kancelarii Rzeszy znaleziono nie do końca spalone ciała rodziny Goebbelsa, a po kilku dniach w gruzowisku kancelarii mocno zwęglone ciała Hitlera i Ewy Braun. Ich tożsamość potwierdzali ludzie z otoczenia fuhrera. Rosjanie przeprowadzili wiele dodatkowych badań. Tożsamości Hitlera ostatecznie dowiodła szczęka. Szczątki załadowano do skrzyń i pochowano poza Berlinem, a w 1946 roku trafiły na teren zajmowanych przez radziecki kontrwywiad koszar w Magdeburgu. W 1970 roku koszary miały zostać oddane jednostkom enerdowskim, więc Andropow, wówczas szef KGB, nakazał wykopanie ciał, skremowanie i wyrzucenie prochów do pobliskiej rzeki. Do Moskwy pojechała tylko przestrzelona czaszka i fragment szczęki. Czaszkę, dzienniki Goebbelsa i Bormanna, oryginał aktu ślubu Hitlera z Ewą Braun, brunatną marynarkę Hitlera po raz pierwszy pokazano w 2000 roku na wystawie w Moskwie. Dopiero wtedy świat dowiedział się o ukrywanych pamiątkach.
